Spa, Orléans, Lyon.

Hallo allemaal! Welkom bij alweer mijn één na laatste verhaaltje. Ik kan niet geloven hoe snel de tijd is gegaan.

Maandag twee weken geleden was ik nog hard aan het studeren voor mijn examen. Die had ik op dinsdag en ik heb het gevoel dat het wel goed is gegaan. Laten we hopen dat ik het in één keer heb gehaald. Verder heb ik dinsdag nog even gewerkt aan een opdracht voor het vak in Utrecht, dat ik nog moet halen.

Op woensdag heb ik ingepakt en was het eindelijk tijd om richting Spa te gaan voor een heerlijk relaxed weekend met de familie. Mijn reis was verre van rechtstreeks. Eerst een tram van Lyon naar het vliegveld, toen het vliegtuig naar Brussel, toen de trein naar Leuven en de trein naar Verviers. Daar werd ik opgehaald door mijn zus en moeder. Het weer was beter dan dat ik had verwacht, dus dat was sowieso fijn. Daarnaast vond ik het ook heel erg leuk om iedereen weer te zien en mijn ouders hadden Jazzy, mijn cavia, meegenomen. Die had ik ook ontzettend gemist. Al met al heb ik echt een heel fijn weekend gehad!! Dit maakte het dan ook wel weer een beetje jammer dat ik op maandag in mijn eentje weer richting het zuiden ging.

Maaaaaar, dat was ook niet voor lang, want op dinsdag was het tijd om weer richting Orléans te gaan voor het nationale universiteitskampioenschap met mijn volleybalteam. De reis duurde ongeveer 5 uur, maar was wel mooi door het platteland. Ik besef steeds vaker dat ik wel echt houd van ruimte en natuur om me heen, waarschijnlijk omdat ik daar gewoon aan gewend ben, aangezien ik daarmee ben opgegroeid. Na ons te hebben aangemeld en gegeten te hebben, zijn we naar het hotel gegaan om te slapen.

Woensdag hebben we de hele dag gevolleybald en 's avonds zijn er een paar Orléans in gegaan. Ik was wel graag met ze mee gegaan, maar ik was zo ontzettend moe, dat ik dat even heb overgeslagen. Op donderdagochtend hadden we nog één wedstrijd. Daarna hebben we de finale gekeken en zijn we weer naar Lyon gegaan. Deze dagen waren erg leuk, maar toch ook wel weer een beetje raar qua taal. Ik weet niet of ik dit al eens eerder heb gezegd, maar doordat ik me in Frans niet echt spontaan/grappig kan uiten, lijkt het soms dat ik wat stil en verlegen ben en dat is natuurlijk helemaal niet het geval. Maar mijn Frans is gewoon niet goed genoeg om volwaardig mee te draaien in een gesprek met 8 meiden. Verder moet ik zeggen dat deze dagen wel goed waren voor mijn Frans, want aan het eind praatte ik al veel meer. Het is wel echt duidelijk nu dat het leren van een taal niet aan komt waaien, je moet het echt zoveel mogelijk doen, ook al is dat eng in het begin. Oh ja, we hebben wel alles verloren, maar we hebben zeker niet slecht gespeeld. Persoonlijk heb ik ook erg lekker gebald.

Vrijdag ben ik even de stad in geweest en heb ik lekker op een terrasje gezeten met de Spaanse Maria.

Zaterdag ben ik weer een beetje gaan rondlopen en heb ik mijn eerste crèpe hier op. Ik dacht, moet dat toch maar even doen voordat ik wegga. 's Avonds was er het afscheidsfeestje van de Nederlandse Layla. Er gaan sowieso de hele tijd mensen weg. Dat is best wel raar, dat het allemaal zo op zijn einde loopt. Aan de ene kant wil ik echt niet weg, de stad is zo mooi, maar aan de andere kant heb ik zo ongelofelijk veel zin om iedereen weer te zien! Er staan ook gewoon veel leuke dingen op de planning als ik terug kom.

Ik ga me nu klaar maken om uit eten te gaan met Lauren en nog wat meer mensen. En dus breid ik er ook maar een end aan, want ik ben al een beetje laat.

Ohja, het weer is hier ook lekker, net als in Nederland ;).

Bedankt voor het lezen en ik houd jullie op de hoogte. Mijn laatste blog komt waarschijnlijk volgende week dinsdag, de dag voor mijn vertrek. Liefs, Esther.