Nog steeds koud..

Bonjour! Voor mijn trouwe lezers, die woensdag niks van mij gehoord hebben: ik leef nog. Ik heb alleen besloten om er een wekelijkse blog van te maken, om korte en oninteressante verhalen te voorkomen.
Ik zit hier nu alweer ruim 4 weken en de tijd is echt voorbij gevlogen!
Afgelopen maandag heb ik niet zo heel veel gedaan, behalve dan even de stad in geweest en een blouse gekocht. Er zijn nog steeds soldes en ik kon het gewoon niet laten. Ook heb ik die bevroren fontein even op de foto gezet (zie foto's) 's Avonds ben ik wezen trainen en ik begin me daar steeds beter op mijn gemak te voelen. Franse mensen staan er niet om bekend erg open en uitnodigend te zijn en dat kan je goed merken in zo'n volleybalteam. Maar langzaam maar zeker begin ik steeds meer gesprekken met ze te voeren en het zijn allemaal erg leuke meiden.
Dinsdagochtend had ik weer die taalcursus. De prof vroeg nog of er iemand misschien een niveau hoger wilde, maar ik heb dat niet gedaan. Ten eerste omdat ik het niveau wel ok vond, waar ik nu in zit en ten tweede zit ik nu bij Lauren in de groep en dat vind ik veel te leuk ;).
Het is hier de afgelopen weken ook erg koud geweest en daardoor vond ik het, elke keer wanneer ik de deur uit geweest was, erg aantrekkelijk om binnen op de bank te kruipen met een kop thee. Zo ook dinsdag.
Woensdag wederom 's ochtends erg vroeg college, maar ik begin er een beetje aan te wennen. De prof vertelde ons dat we een exposé, een presentatie moeten doen en daar schrok ik wel een beetje van. Ik houd er al niet van in het Nederlands te presenteren, laat staan in het Frans. Het mag gelukkig met zijn tweeën, dus ik ga dat samen met een Canadese jongen doen. 's Avonds ben ik met Lauren naar een soort van samenkomst van christelijke studenten geweest. Dat was erg gezellig en ik heb daar ook twee Duitse jongens ontmoet, waarmee ik Duits gesproken heb. Omdat Duits en Nederlands qua tongval redelijk op elkaar lijken, gaat dat me net ietsjes makkelijker af dan Frans, leek het wel.
Donderdag zou ik eigenlijk die koorrepetitie hebben, maar ik kon een brief krijgen van mijn volleybalcoach dat ik er niet zou zijn, omdat we een wedstrijd gingen spelen om 15h in Grenoble. We gingen met de bus en vertrokken al om 12.30h. Het was een uur en 15 minuten rijden. Hoe dichter we bij Grenoble kwamen, hoe hoger de bergen en hoe meer sneeuw. Dat was grappig om te zien. Ik merk heel erg aan de oude/slechte middelen (net, ballen), dat volleybal hier niet echt een veelbespeelde sport is, waarin geïnvesteerd moet worden. Maar goed, dat zal het extra plezierig maken als ik weer terug ben bij Protos en een bal kan slaan, zonder mijn hand te pijnigen en een net kan opzetten, zonder een geïmproviseerde knoop in elk touwtje dat ik tegenkom te hoeven leggen. Wel kregen we naderhand eten en drinken van de ploeg waar we op bezoek waren. Ik weet niet of dat normaal is, maar het beviel me wel. ;) Oh ja, en we hebben gewonnen met 3-1.
's Avonds ben ik uit geweest met Lauren en haar vriendin en ik heb me ontzettend goed vermaakt.
Vrijdag heb ik een papier ingeleverd met daarop alle cursussen die ik hier volg, zodat ik ook daadwerkelijk ECTS (studiepunten) mee naar huis kan nemen. Daarna heb ik met Henry geluncht en zijn we voor hem een abonnement wezen afsluiten waarmee hij door Lyon kan rijden met smartauto's. Ik denk dat het is te vergelijken met de greenwheels die we in Nederland hebben.
's Avonds heb ik, jawel, een Nederlander ontmoet! Via een gemeenschappelijke vriend op facebook, heeft hij mij een berichtje gestuurd en we zijn wat gaan drinken. Nou blijkt ook nog dat hij uit Utrecht komt, Theater-, film- en televisiewetenschappen studeert (hetzelfde soort studie als Muziekwetenschap) en volleybalt. Bij VanSlag wel te verstaan, maar we hadden in ieder geval genoeg om over te praten. Het was zo raar om weer Nederlands te spreken. Dat ik gewoon alles kon zeggen wat in me opkwam, zonder eerst na te denken hoe ik het moest zeggen. Aan het einde van de avond had ik gewoon een zere keel, haha! Ohja, Kirsten: hij heet Steven, misschien ken je hem wel van het volleyballen.
Zaterdag ben ik veel te laat uit bed gekomen, heb ik flink wat Gossip Girl afleveringen gekeken en ben ik 's avonds met Henry naar een feestje gegaan van de Noorse Gabrielle en haar huisgenoot. We gingen met de Smart (zie foto's), dat was echt heel erg grappig om door Lyon te rijden. Op het feest waren alleen maar Erasmusstudenten en het was superleuk. Iedereen is zo ongelofelijk willig om te praten en vrienden te maken, het kost eigenlijk helemaal geen moeite, erg fijn is dat. Het valt me op dat er ontzettend veel Noren, Finnen en Canadezen zijn hier. Daar heb ik er echt al heel veel van ontmoet. Na het feestje zijn we nog even de stad in geweest.
Vandaag ben ik weer rond een uur of 1 uit bed gekomen en heb ik mijn hele kamer maar eens even opgeruimd. (zie foto's) Dat was erg hard nodig, haha!
Vandaag heb ik te horen gekregen dat Marleen in maart deze kant op komt en dat vind ik echt heel erg gezellig! Ik heb zin om iemand van thuis te laten zien waar ik nu woon! :)
Ik denk dat dit het wel is voor deze week. Het gaat hier, net als in Nederland, deze week warmer worden, dus hopelijk krijgen we snel temperaturen boven het vriespunt.
Ohja, ik had nog een verlaat verjaardagscadeautje gekregen van Kirsten (zie foto's) wat misschien wel goed van pas kan komen. Ook heb ik alle kaarten die ik had meegekregen en heb ontvangen voor mijn verjaardag opgehangen. (zie foto's)
Ik heb waarschijnlijk voor in de vakantie, 20-24 februari, een bijbaantje. Het gaat om het corrigeren van teksten bij een bedrijf waar ze iemand voor nodig hebben met het Nederlands als moedertaal. Het zal waarschijnlijk vijf dagen fulltime werken worden, wat misschien niet heel erg leuk is in de vakantie, maar het levert me waarschijnlijk 350-400 euro op en dat kan ik erg goed gebruiken. En daarnaast is het weer een leuke ervaring, even gewerkt te hebben bij een Frans bedrijf. :)
Volgende week zondag zal ik weer een verhaaltje schrijven. Ik houd jullie op de hoogte. Liefs, Esther.