Mooi weer!

Hallo allemaal! Welkom bij het einde van week 9, of het begin van week 10; hoe je het ook bekijkt.
Maandag heb ik zoals alle maandagen tot nu toe niet erg veel gedaan. Het is echt een dag waarop ik even lekker rustig aan doe en een beetje aankloot, om het maar even plat te zeggen. Ik ben de stad in geweest om ansichtkaarten te kopen en die heb ik onder het genot van een cappuccino bij Starbucks geschreven. Daar schrijven ze altijd je naam op je beker, zodat ze weten welke voor wie is. Ik heb toch echt drie keer Esther gezegd, maar nee hoor, op mijn beker stond Estelle. ;) 's Avonds heb ik wederom even lekker getraind.
Dinsdagochtend had ik weer college gevolgd door een lunch met Lauren aan de rand van de rivier, want ja het weer afgelopen week was geweldig! :) In college kwam er een tekst langs waarin een stukje Duits zat, dus dat las ik gewoon en toen vroeg de docente of ik ook Duits kon. Toen zei ik dat we dat op school leerden, ja. Waarna zij zei dat ik dus Nederlands kon en goed Engels en Frans en Duits en dat ze dat echt heel erg knap vond. Ik had daar zelf nog nooit echt bij stil gestaan, omdat naar mijn idee, zowat iedere Nederlander wel een beetje van deze talen kent. Het is wel leuk om zo'n compliment eens te krijgen. 's Avonds heb ik nog een beetje de presentatie die ik woensdag moest geven, doorgenomen, want ik was daar wel een beetje nerveus voor. Het moest uiteraard in het Frans en naderhand stelt de docente ook altijd wat vragen, dus dat leek me wel lastig.
Woensdagochtend had ik dus college waarin ik mijn presentatie moest geven. Ik deed dat samen met een Canadese jongen en het ging wonderbaarlijk genoeg best wel goed. Ik had zelfs antwoorden op de vragen van de docente, al wist ik even niet het woord voor 'zwanger' in het Frans, dus zei ik maar: “avec un bébé”, waarna ze wel moest lachen. Volgens mij snapte ze ook wel dat het lastig voor me was om in het Frans te presenteren en was ze wel mild. Na de colleges had ik met mijn Australische vriend Aaron afgesproken om te gaan picknicken in het park en het was echt schitterend weer. Strakblauwe lucht en 25 graden. Dat was dus echt heerlijk! Na een poosje ontmoetten we daar nog wat meer bekenden en met een aantal Engelsen hebben we een potje gefrisbeed. Dat is werkelijk waar een vreemd werkwoord, maar dat terzijde.
Donderdag was het weer tijd voor Chant Choral, waar ik door de dirigent ben gevraagd om naast de mis van Palestrina die we met dat koor op 27 april zingen, ook nog met een ander koor “Stabat mater dolorosa” van Palestrina te zingen op die dag en ook op 2 april. Ik voelde me zeer vereerd en ga dat natuurlijk ook zeker doen. Hoe meer zingen, hoe beter. :) 's Avonds had ik een volleybalwedstrijd, die we hebben gewonnen met 3-2. Ik zou daarna met Lauren uit gaan, maar ik was heel moe, dus dat heb ik even overgeslagen.
Vrijdag heb ik samen met mijn boek zowat alle terrassen van Lyon gezien en dat was echt heerlijk rustgevend en lekker warm in de zon. 's Avonds was ik wel een klein beetje verbrand in mijn gezicht, maar ja. Ik ben nog even naar Silya, een Fins meisje, geweest. Gezellig even wat gedronken met haar en de Duitse Joanna.
Zaterdag ben ik met dezelfde twee meiden weer naar het park geweest, waar ook de Spaanse Maria zich bij ons voegde. Het waaide best wel stevig, dus het was iets minder warm dan de dagen daarvoor.
En dan helaas komen we aan bij vandaag, want vandaag heeft het flink geregend en is de temperatuur niet boven de 12 graden uitgekomen! Een sombere en grijze dag, waarop ik dan ook lekker binnen heb gezeten en wel in het muzieklokaaltje bij Alice haar “Résidence”. Ik heb de twee muziekstukken die ik met die koren ga zingen eens even flink doorgenomen en dat was heel erg fijn om te doen. Ik mis best wel een piano in mijn kamer, zodat ik elk moment dat ik wil even wat kan spelen. Maar goed, des te beter dat ik dus toch wel de optie heb om ergens te oefenen. Vanavond ben ik nog even naar de kerk geweest en zo meteen ga ik denk ik nog even een film kijken.
Ik heb heel erg veel zin in volgend weekend, want dan komen mijn ouders, Huib en Kirsten deze kant op. Ik kan niet wachten om ze de stad te laten zien en natuurlijk heb ik ze ook wel een beetje gemist. ;)
Tot volgende week, ik houd jullie op de hoogte. Liefs Esther.