Familie!

Hoi allemaal! Sorry dat ik zondag niks van me heb laten horen! Mijn ouders, Huib en Kirsten waren hier, dus ik had niet echt tijd. Dus dacht ik: ik schrijf zondag wel weer een verhaaltje, maar er is zoveel gebeurd, dat ik bang ben dat ik tegen die tijd alles alweer vergeten ben. Plus dan wordt het verhaal veel te lang.
Ik begin bij het begin van vorige week. Op maandag heb ik niet zoveel gedaan, maar wel 's avonds even lekker een potje gevolleybald. We hadden een match de préparation tegen een best wel goed team. Hierdoor was het niveau bij ons eigen team ook een stuk beter en dat was heel erg fijn!
Dinsdag had ik 's ochtends college en ben ik daarna weer even met Lauren in de stad, op een terrasje wezen lunchen. De Noorse Peter had mij een poosje terug al meegevraagd naar een concert waar de vier seizoenen van Vivaldi te horen zouden zijn, maar hij was vergeten waar en wanneer. Heel toevallig liep ik 's middags langs de poster daarvan en vroeg ik of hij nog zin had om te gaan. Zo gezegd, zo gedaan en 's avonds zaten wij in een kerk te luisteren. Erg goed concert.
Woensdagochtend wederom vroeg college en 's middags had ik met Steven afgesproken om even wat te gaan drinken.
Op donderdag had ik om 14h00 college en ik werd om 13h50 wakker. Toch heb ik het gered, haha, wat een slaapkop ben ik toch ook. 's Avonds ben ik bij Lauren geweest, hebben we samen gegeten en een filmpje gekeken.
Vrijdagavond zouden mijn ouders en Huib al aankomen, dus vrijdag stond in het teken van opruimen en schoonmaken. Maar verder doe ik helemaal niet aan schone schijn hoor. Rond een uur of 18h30 kwamen ze aan en heb ik gelijk even de auto op een gratis parkeerplaats gezet. Na een paar knuffels en even een relaxed drankje zijn we de stad in gelopen om een pizza te eten. Daarna hebben we thuis nog even een potje geklaverjast, zoals vanouds. Van mama kreeg ik een heleboel paaseitjes en ook een mok met Esther erop, omdat ze mijn Starbucksbeker had gezien op facebook. Ook waren er stroopwafels van de partij, lekker! :)
Zaterdagochtend had ik een repetitie van het koor waar ik voor gevraagd was door die dirigent Laurent Grégoire. Huib besloot om te blijven liggen, maar papa en mama zijn mee gegaan om te luisteren. Ik dacht eerst dat het wel vervelend zou zijn dat ik die repetitie had, maar eigenlijk was het best leuk om mijn ouders even te laten horen waar ik mee bezig was. Ook konden ze zo monsieur Grégoire even ontmoeten. Na de repetitie hebben we Huib weer bij mij thuis ontmoet en hebben we even geluncht. Daarna zijn we de stad in gegaan en hebben we de standaard toeristische route even gelopen. Hotel de Ville, Place Bellecour, l'Opéra en meer van dat soort dingen. Toen we naar de stad liepen hoorden we al heel veel motoren en op het Place Bellecour was er een complete verzameling motorrijders, wat een herrie! Toen we terugliepen naar mijn kamer, stond mijn hele straat vol met ME. Zij moesten mijn straat blokkeren, want even later kwamen al die motoren langsgereden. Ze waren aan het protesteren ergens tegen. Dat protesteren doet me ook nog even denken aan het feit dat tot op vanochtend alle dagen dat mijn familie hier was, er gestaakt werd door de afvalophaaldienst. De straten stonden dus vol met containers en vuilniszakken. Vanochtend hebben ze gelukkig alles weer opgehaald. 's Avonds hebben Huib en ik nog na een lekkere kebab een voetbalwedstrijd van Olympique Lyonnais bijgewoond. Ze wonnen met 2-1.
Zondag zijn we met zijn vieren naar het park gelopen. Daar doe je ongeveer 15 minuten over. En het was echt ongelofelijk lekker weer. Het park hebben we helemaal rond gelopen en aan het einde (of het begin, ligt eraan hoe je loopt) is er een kleine dierentuin in het park. Daar hebben we ons zeer prima vermaakt. Aan het einde liepen we langs een grasveld met hertjes en vier struisvogels. Op een gegeven moment begonnen al die harten superhard heen en weer te rennen. Bleek dat er een hond van een bezoeker achteraan zat. Die hertjes renden voor hun leven. Op een gegeven moment ging er een struisvogel achter die hond aan. Toen deze zijn aandacht verlegde naar de struisvogel, konden de hertjes stil in een hoekje gaan staan. De hond zat nog ruime tijd achter de struisvogel aan, maar deze rende hem er uit. Na een paar verwoede pogingen kon het baasje van de hond hem te pakken krijgen en kon de struisvogel bijkomen. Voordat ie dat deed, maakte hij trouwens nog een ererondje langs het toegestroomde publiek dat hem een applaus gaf. De hond en zijn baasje moesten mee met de politie. Zo maak je nog eens wat mee in het park. 's Avonds hebben we Kirsten van het station gehaald, gevolgd door een pizza in een restaurantje om de hoek.
Op maandag hebben we eigenlijk alles wat we vrijdag en zaterdag al hadden gedaan in dubbel tempo gedaan voor Kirsten. Heel toevallig kwamen we de hond en zijn baasje uit het park ook nog tegen in de metro. Heeft ze dat verhaal ook nog een beetje meegemaakt. 's Avonds hebben we gegeten bij een grillrestaurant, waarna we nog een keer met de funiculaire (een soort metro omhoog) de berg op geweest om er daar achter te komen dat de hekken richting de basiliek en dus ook het uitzicht redelijk gesloten waren. Na een wandeltocht naar beneden en naar mijn huis hebben we nog even een potje geklaverjast.
Op dinsdag hebben we allemaal dingen gedaan die ik ook nog niet had gedaan. Lyon is een stad tussen twee rivieren die ten zuiden van de stad samen komen. We hebben dit punt opgezocht en zijn daar vanaf de tram heen gelopen. Dit was een heel mooi gezicht. Ik heb de foto's van papa nog niet, maar ze zijn er wel! :) Ook zijn we nog een andere berg op geweest, waar vandaan er ook een erg mooi uitzicht over de stad was. Nadat we weer naar beneden waren gelopen hebben we nog de kerk opgezocht waar ik maandag dat concert heb met dat jongerenkoor van monsieur Grégoire. We hebben nog even lekker op het terras voor het Hotel de Ville gezeten, want het was echt prachtig weer deze dagen. En dan bedoel ik echt prachtig weer. Strakblauwe lucht, weinig wind, felle zon, 23 graden, korte broek weer. Heerlijk! 's Avonds hebben we onbeperkt tarte flambée gegeten bij Flam's, om ook Huib zich een beetje thuis te laten voelen hier in het toch wel beetje zuidoostelijke deel van Frankrijk. Nadat Huib en ik mama en Kirsten nog even hadden ingemaakt met klaverjassen zijn we maar gaan slapen.
Vanochtend heb ik de auto weer opgehaald en konden de spullen weer ingeladen worden. Als het goed is zijn ze nu toch al wel weer thuis, maar ze moesten in ieder geval wel de hele dag rijden. Na afscheid te hebben genomen, reden ze weg, om er na minuten achter te komen dat ze hun fruit waren vergeten en dat mijn zonnebril nog in de auto lag. Jammer voor hun, maar dit leverde mij gratis fruit en de noodzaak een nieuwe zonnebril te kopen op. Gehe. Nadat ze weg waren heb ik die dus gekocht en ook gelijk even boodschappen gedaan. Daarna ben ik druk bezig geweest met het op orde krijgen van wat papierwerk voor het inbrengen van mijn vakken uit Lyon in Utrecht. Daar ga ik morgen nog even mee verder en dan kunnen die ook op de post.
Zo, volgens mij heb ik nu zo'n beetje alles ook wel weer gehad. Ik zal zondag weer een verhaaltje schrijven, dat zal niet zo lang zijn, maar dan ben ik weer in het ritme.
Bedankt voor het lezen, ik houd jullie op de hoogte! Liefs, Esther.